دلهره آور است که باعث می شود کامپیوتر خود را از آموزش برنامه نویسی پنجره بیرون بیاندازید. ساده و واضح نگه داشتن آموزش اولیه برای ایجاد اعتماد به کدنویسی دانش آموزان بسیار مهم است.
معرفی زبان، چارچوب دیگر یا اضافه کردن حواسپرتیهایی مانند git قبل از اینکه دانشآموز با زبان اول خود کنار بیاید، گیجکننده است و میتواند اعتماد به نفس او را کاهش دهد. اکنون، اینکه کدام زبان برنامه نویسی باید ابتدا آموزش داده شود، به خودی خود یک سوال پیچیده است - برداشت ما را می توانید در اینجا بخوانید.
مراقب تعصبات و فرضیات باشید
علیرغم بهترین نیت ما، مهم است که به خاطر داشته باشیم که تعصبات و مفروضات مختلف ممکن است به آموزش ما نفوذ کنند. یک فرض خطرناک که ممکن است قبلاً شنیده باشید، "ژن گیک" است. این افسانه به این ایده اشاره دارد که برخی افراد به طور طبیعی در کدنویسی استعداد دارند. کسانی که این ژن را دارند برای موفقیت مقدر هستند آموزش برنامه نویسی و کسانی که ندارند - شانس سختی! در واقعیت، وجود داردهنوز هیچ استدلال مبتنی بر شواهد برای این ایده وجود ندارد، این باور ممکن است به طور ناخودآگاه بر آموزش تأثیر بگذارد.
متأسفانه، "شواهد" از توزیع نمره CS دانشگاه اغلب برای پشتیبان این ادعا استفاده می شود. توزیع نمرات برای مدارک CS به صورت دووجهی در نظر گرفته میشود - یک گروه که نمره بسیار بالایی میگیرند (کسانی که «آن را دریافت میکنند») و گروهی دیگر از دانشآموزانی که نمره ضعیفی میگیرند (آنهایی که نمیگیرند). پتیتزاس، برلین، کریگ و ایستربروک (2016) درک توزیع نمره و آنچه را که آنها نگران کننده بود را بررسی کردند.
آنها دریافتند که تنها 5.8 درصد از نمرات دوره مقدماتی محاسبات ایرانیان سایبر چندوجهی بودند. توزیع احتمال دو یا چند حالت. با وجود این، اعضای هیئت علمی CS اگر معتقد بودند نتایج از یک دوره برنامه نویسی گرفته شده است، توزیع ها را به صورت دووجهی درک می کردند. این تأثیر بیشتر در اعضای هیئت علمی دیده شد که به این ایده معتقد بودند که برخی از یادگیرندگان به طور طبیعی برای موفقیت در علوم کامپیوتر مناسب تر هستند.
فرض دیگر این است که تازه کارها متخصص نیستند. البته مربیان این موضوع را به خوبی آموزش برنامه نویسی می دانند. با این حال، از آنجایی که ما بر مهارت های خاصی تسلط داریم، می توان به راحتی روزهایی را که شروع کردیم فراموش کرد. طرز فکر ما در مورد کد از مبتدی تا متخصص بسیار تغییر می کند. کدنویسان بسیار ماهر دانشی را ذخیره کرده اند که در صورت مواجهه با مشکل به راحتی قابل دسترسی است.
تلاش برای حل یک مشکل یا اشکال زدایی به مقدار معینی دانش پایه از نحوه عملکرد یک تکه کد متکی است. در مبتدیان، این دانش پایه هنوز در حال شکل گیری است و می تواند شکننده باشد. توجه به این فرض ارزشمند است. منابع مفید زیادی وجود دارد که به بررسی باورهای غلط برنامه نویسی رایج می پردازد - ما میزبان یک وبینار مهمان با آموزش برنامه نویسی لوکا چیودینی بودیم که دقیقاً این موضوع را پوشش می داد!اجازه دهید دانش آموزان تلاش کنند و دوباره تلاش کنند
تفاوت دیگر بین مبتدیان و متخصصان مربوط به موثرترین انواع ارزیابی است. برای کمک به ایجاد پایه ای قوی از دانش برنامه نویسی، مبتدیان به تکالیف مکرر، کوچک و ساده نیاز دارند که متکی به داشتن درک گسترده از بسیاری از مفاهیم مختلف نباشد. همانطور که آنها درک عمیق تری از کدگذاری به دست می آورند و اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کنند، تکالیف می توانند جزئی تر شوند، مانند استفاده از کتابخانه های تخصصی.
طراحی تکالیف مناسب برای سطوح مختلف کدنویس ها نیز به اعتماد به کدنویسی دانش آموزان کمک می کند. در کنار محتوای تکالیف، سیستم مورد استفاده نیز نقش مهمی ایفا می کند. هنگام شروع، ممکن است یک محیط کدنویسی بصری و بدون حواسپرتی ترجیح داده شود، در حالی که در ادامه، یک محیط استاندارد صنعتی توصیه میشود.
دانش آموزان باید بتوانند به صورت تکراری کدنویسی کنند. اگر یک برنامه نویسی زبان آموز کد خود را ارسال کند و مجبور شود یک هفته منتظر دریافت بازخورد باشد، روند یادگیری طولانی و دردناک می شود. دریافت بازخورد (تقریباً) آنی به دانش آموزان اجازه می دهد تا اشتباهات خود را ببینند، آنها را تصحیح کنند و دوباره ارسال کنند. البته، آموزش کدگذاری با کیفیت بالاتر منجر به افزایش حجم کار برای معلمان می شود. اینجاست که انتخاب پلتفرم مناسب و ابزارهای پشتیبانی مطرح می شود (اطلاعات بیشتر در مورد آن را اینجا بخوانید).
- ۰ ۰
- ۰ نظر